Beste lezer(es),
Beste Aardewerk(st)er,

In deze tijd van onzekerheid, verwarring en crisis alom is het verlies van perspectief en
afgrondelijk denken nooit veraf. Begrijpelijk allicht. Dat crises, hoe ernstig ook, tegelijk
uitnodigingen zijn om creatieve veranderingsprocessen te stimuleren en de mens
mogelijk op een hoger bewustzijnsniveau te tillen, lees je in deze Aarde-Werk-Brief in de
eerste bijdrage van Frédéric Lenoir.

David Dessin zal je ongetwijfeld boeien met zijn ‘Brief van een voorbijgaande generatie’
waarin hij de onverschilligheid en identiteitsloosheid van de postmoderne cultuur aan de
kaak stelt. Eerder uitzonderlijk wordt in tijdsanalyses in het daglicht gesteld dat de
excessen van het libertaire en consumentistische individualisme, mede op gang gebracht
door een dehumaniserend economisch ultraliberalisme, aan de basis liggen van tal van
maatschappelijke en ecologische ontwrichtingen. Met zijn bijdrage won David Dessin de
Frans Van Bladel-essayprijs uitgereikt door de redactie van Streven.

In een korte column contrasteert Peter Minten de realiteit van de door bouwvirus
voortgedreven tomeloze mens met de gedachte van de planeet Aarde die hem in zijn
korte leven als tijdelijke schuilplaats gegund is.

Dat het morele bewustzijn ook verder reikt dan de zelfverhouding en de relatie met de
medemens, is een thema waarin vaak divergerende standpunten te bespeuren zijn. Paul
Struik trekt onze aandacht op de nog steeds complexe verhouding van mens en dier aan
de hand van drie zeer uiteenlopende publicaties achtereenvolgens handelend over
intensieve veehouderij, biologische kippenhouderij en dieren in wildernis.

In cultuuranalyses van de Moderniteit wordt soms de aandacht getrokken op het verband
tussen bepaalde psychische stoornissen die Sigmund Freud in zijn werken beschreven
heeft, en maatschappelijke verhoudingen in het 19de eeuwse fin de siècle. Is deze
interactie ook niet aanwezig in onze cultuur? De gevolgen van de manier waarop het
neoliberale nuttigheidsdenken alle geledingen van de maatschappij over de voorbije 40
jaar gemodelleerd heeft, ervaren we iedere dag. Paul Verhaeghe maakt ons in zijn artikel
alert voor de ontwrichting die dit denken tot gevolg heeft, ook op individueel vlak,
leidend tot de malaise en ziekmakende leefpatronen waarover we in de media dagelijks
bericht worden.

De achtergronden van de financieel-economische crisis werden voortreffelijk beschreven
in het in 2011 verschenen boek Hoe durven ze? De euro, de crisis en de grote hold-up
van Peter Mertens. Vanuit de sympathie voor dit werk schreven Dirk De Schutter en Remi
Peeters hierbij enkele overwegingen neer met de oproep na te denken over de
voedingsbodem van waaruit de uit de dictatuur van de vrije markt bevrijde mens
inspiratie zou moeten vinden om nieuwe maatschappelijke en politieke structuren te
ontwikkelen.

Tineke Beeckman behandelt in haar bijdrage de vraag van de herovering van het
politieke door de burger. Ieder initiatief, hoe klein ook, is een stap in de richting van
verandering en kennelijk, mits enige organisatie en overleg, heeft de burger meer
troeven in handen dan we geneigd zijn te geloven bij de onmacht die ons vanuit een
fataliteitsdenken overvalt.

Deze Aarde-Werk-Brief sluiten we af met het gedicht ‘Geboorte’ van Magda Brijssinck.
Anders dan het beeld van de pasgeboren vogel misschien zou kunnen suggereren, is
deze mijmering ontsproten aan het mededogen voor het minder gelukkige lot van
kuikens in legbatterijen.

Wij vermelden nog gaarne dat tijdens de voorbije maanden binnen Aardewerk intensief
gewerkt werd aan een nieuwe structuur met ook andere inhoudelijke accenten voor de
opleiding ‘Ecologische Filosofie en Politiek’ die in oktober 2012 in Leuven van start zal
gaan, wederom in een tweejarige cyclus. Bij de volgende uitgave van de Aarde-Werk-
Brief zullen we je ook de folder van het nieuwe cursusjaar kunnen aanbieden.
Rest ons je deugddoende momenten bij de lectuur van deze Lente-editie van de Aarde-
Werk-Brief toe te wensen.

Mede namens de Aardewerkploeg,
Paul Haerden
Redacteur
April 2012