Trudy Huigen

Scott Nearing was econoom en voormalig docent aan een Amerikaanse universiteit. Vanwege zijn anarchistische en pacifistische denkbeelden en anti-oorlogsactiviteiten tijdens de Eerste Wereldoorlog verloor hij zijn baan. Helen Knothe Nearing groeide op in een welgesteld gezin. Haar moeder was van Nederlandse afkomst en liet haar in haar jonge jaren tijd doorbrengen bij familie in Nederland. Daar ontmoette ze de jonge Krishnamurti, met wie ze jarenlang zeer bevriend was.

Toen de Grote Depressie op haar dieptepunt was, in 1932, verhuisden de Nearings van New York City naar een boerderij in de Green Mountains. Eerst stelden ze zich de hele onderneming voor als een persoonlijke zoektocht naar een eenvoudig en bevredigend leven op het platteland. Ze wilden een bestaan leiden dat anderen niet zou schaden. Daarnaast wilden ze behoorlijk veel tijd vrijmaken om aan constructief en creatief werk voor zichzelf te kunnen besteden. Toen ze met het verstrijken van de tijd meer ervaring hadden opgedaan, gingen ze hun dal in Vermont meer en meer als een laboratorium beschouwen waarin ze bepaalde bruikbare, belangrijke principes en werkwijzen testten.

Het was natuurlijk een individuele ervaring die op een bepaald moment voorzag in een specifieke behoefte. Toen Helen en Scott naar Vermont verhuisden, lieten ze een samenleving achter die in de greep van crisis en werkloosheid verkeerde. Een samenleving die ten prooi viel aan fascisme en aan de wieg stond van weer een nieuw wereldwijd militair conflict.

Zij zelf daarentegen belandden in een pre-industriële, landelijke gemeenschap. De samenleving die ze achter zich lieten, had zowel in theorie als in de praktijk hun pacifisme, vegetarisme en collectivisme afgewezen. Deze afwijzing was zo volledig dat ze door hun ideeën niet meer op scholen mochten lesgeven, voor kranten en tijdschriften schrijven of op de radio spreken. Hierdoor konden ze niet meer deelnemen aan de maatschappelijke discussie. Waar konden zij, die van de samenleving waren buitengesloten, onder deze omstandigheden een vruchtbaar en fatsoenlijk leven leiden? En hoe konden ze tegelijkertijd voldoende tijd en energie opdoen om mee te werken aan het vervangen van deze afbrokkelende samenleving door een bruikbaarder sociaal systeem?

Ze stonden afwijzend tegen het oppotten van winst en niet-verdiend inkomen door mensen die zelf geen producent zijn. Ze wilden hun inkomen met hun eigen handen verwerven, maar daarnaast tijd en gelegenheid hebben voor bezigheden die met hun roeping te maken hadden. De Nearings wilden onderwerping en dwang vervangen door respect voor het leven. Ze wilden een samenleving creëren die gebaseerd zou zijn op hun

eigen behoefte, niet op de exploitatie van anderen. Eenvoud moest in de plaats komen van vermogensvermeerdering, complexiteit en verwarring. In plaats van de hectische idiote haast van overactiviteit, hadden ze een rustig tempo in gedachten met genoeg tijd om ergens over na te denken en iets uitgebreid te observeren. Ze hoopten zorgen, vrees en haat te vervangen door kalmte, vastberadenheid en harmonie.

Hun boek Een tevreden leven [1] gaat over een baanbrekend project in een gemeenschap in New England. De meeste stof over dit onderwerp is verzameld in de periode van twintig jaar die Helen en Scott Nearing doorbrachten in de binnenlanden van Vermont. In dit boek doen ze technisch, economisch, sociologisch en psychologisch verslag van wat ze probeerden te doen. Ze vertellen hoe ze dat deden en in welke mate ze erin zijn geslaagd hun doelstellingen te verwezenlijken.

Ze waren van mening dat de economische depressie kon worden opgelost door een andere manier van leven. Ze verdeelden hun dag in blokken: een blok was bestemd om te werken voor de kost, een ander blok was bestemd om te gebruiken voor studie en plezier. Hun streven was zoveel mogelijk self-supporting te zijn. Hoe ze dat deden, met vallen en opstaan, beschrijven ze vermakelijk en praktisch in hun boeken.

In 1954 verhuisden ze naar Maine, waar ze tot hun dood verbleven. Scott overleed in 1983, op 100-jarige leeftijd, Helen overleed in 1995, op 91-jarige leeftijd.

Ze stichtten het Good Life Center om hun idee over plezierig en verantwoord leven uit te dragen. Het Good Life Center heeft een grote bijdrage geleverd aan de ‘terug-naar-het-land-beweging’ in het Amerika van de jaren ’60. Het Good Life Center bestaat nog steeds. Meer informatie is te vinden op de website www.goodlife.org.

Scott en Helen Nearing schreven verschillende boeken, waarvan de bekendste zijn: The good life (1954), The Maple Sugar Book (1972), Continuing the good life (1979) en Loving and leaving the Good life (1992).

[1] Helen & Scott Nearing, Een tevreden leven: 60 jaar zelfvoorzienend leven, Kampen: Rohzanitsa, 2009, 200 p.

Trudy Huigen

Na jaren in een heel andere bedrijfstak werkzaam te zijn geweest besloot Trudy Huigen in 2008 een eigen uitgeverij en boekhandel te beginnen. Haar uitgeverij Rozhanitsa geeft boeken uit die een positieve bijdrage leveren aan het welzijn van mens en dier.