Beste lezer(es),
Beste Aardewerk(st)er,

Zoals aangekondigd in de Aarde-Werk-Brief Lente 2012 heeft Aardewerk aan een nieuwe formule van de opleiding Ecologische Filosofie en Politiek gewerkt waarbij gestreefd werd naar een betere samenhang tussen de opleidingsonderdelen en voorzien werd in een uitbreiding van de contactmomenten met een bijkomend weekeinde bij de aanvang van het opleidingsjaar. Wat dit laatste betreft is Aardewerk tegemoet gekomen aan de wens van vroegere cursisten om op deze wijze een hechtere band tussen de deelnemers vanaf het begin te creëren. Verder werden voor bepaalde topics nieuwe sprekers aangetrokken. Voor de volgende cyclus van twee jaar gaat de cursus in Leuven door. Zoals vroeger, kan voor ieder jaar apart ingeschreven worden. Meer over dit alles en de praktische gegevens
vindt je in de brochure die we bij deze Aarde-Werk-Brief voegen en die je ook aan andere mogelijk geïnteresseerden kan mededelen.

Wie oog heeft voor kritische analyses over de menselijke aanwezigheid in de wereld, zowel individueel als maatschappelijk, ontkomt niet aan het woord ‘crisis’. Haast geen enkel domein zou er vrij van zijn. De verschillende gedaanten van crisis hebben minstens en ten diepste één punt gemeen: een gebrek aan bewustzijn over inhoud en betekenis van het mens-zijn dat zich vertaalt in een beschavingspatroon met een levensvernietigend mens- en wereldbeeld. Over deze spirituele leegte handelt de eerste bijdrage van Gerbert Bakx. In 2011 publiceerde hij het zeer aanbevelingswaardige boek De Strategie van het Geluk, niet een zoveelste en goed in de markt liggend zelfhulpboek,
maar een indringende analyse die aanzet tot ‘breder’ denken, basis voor iedere verandering, individueel, maar ten slotte ook collectief. Beide dimensies zijn ten nauwste met elkaar verbonden.

Vaak worden we om de oren geslagen met de postmoderne bewering dat ‘de grote verhalen’ intussen afgedaan zouden hebben. Wat hierbij kennelijk vergeten wordt is dat sinds Wereldoorlog II één groot verhaal het nochtans bijzonder goed gedaan heeft en het nog steeds doet, namelijk het neoliberale marktdenken dat van het gedachtegoed van de Postmoderniteit overigens handig gebruik gemaakt heeft om zich te kunnen doorzetten. Hoe ingrijpend het marktdenken het individuele leven en haast alle sectoren van de samenleving modelleert en met welke gevolgen, beschrijft Guido Vanheeswijck in een tweede artikel van deze Aarde-Werk-Brief.

In de postmoderne cultuur gaapt voor velen naast de professionele activiteit die vaak enkel als een ‘moeten’ ervaren kan worden, een gat dat opgevuld moet worden met zogenaamde hobby’s en aanbiedingen uit de vermaakindustrie. In een column hekelt Peter Minten de leegte die dit bezigheidstherapeutische dogma maskeert en wat hierdoor op de helling is komen te staan.

Veranderingsprocessen in de samenleving worden meestal niet ingeleid door mensen die zich vastklampen aan macht, regels en bureaucratische structuren. Vermenselijking van de samenleving en democratie überhaupt, zo stelde econoom en politiek filosoof Leopold Kohr, is enkel mogelijk binnen kleine lokale entiteiten. Loren Berlin en coauteur Karin Wesselink brengen ons het verhaal van enkele mooie voorbeelden van locaal ontwikkelde initiatieven om energie te produceren en verdelen en natuurgebieden te beschermen tegen verkaveling.

In De Morgen van 13 maart 2012 stelde Fons Leroy, gedelegeerd bestuurder van de Vlaamse Dienst voor Arbeidsbemiddeling, dat te veel jongeren zouden afstuderen in richtingen zonder toekomstperspectief met als vermaning: ‘De maatschappij tolereert niet langer dat ze moet betalen voor iemand die een studiekeuze maakt waarvoor op de arbeidsmarkt geen vraag is’. Hierin klonk mee een pleidooi voor een nog meer utilitair gericht onderwijs dat over de voorbije decennia steeds ingrijpender gemodelleerd werd naar de eisen van de moloch van de industriële groeimaatschappij. Ten aanzien van Leroy’s uitlating over zogezegd onproductieve studies formuleert Jan Blommaert in een volgende bijdrage een aantal kritische en rake bedenkingen.

Wij sluiten deze Aarde-Werk-Brief af met een gedicht van Paul Verbruggen over de verwondering die ons perspectief kan verbreden bij de aandacht voor de kleine dingen waar we meestal achteloos aan voorbijlopen.

Tenslotte willen we nog graag vermelden dat Aardewerk op zoek is naar een enthousiaste IT-vrijwillig(st)er die de vereniging in haar administratie kan ondersteunen. Een uitvoerige omschrijving aan de functie vindt je op het einde van deze Aarde-Werk-Brief. Mocht je je hiertoe aangesproken voelen of iemand in je vriendenkring kennen die voor de omschreven taken interesse heeft, verwachten we graag een schriftelijke of
telefonische reactie. De functie kan gekoppeld worden aan een actieve deelname aan de Draaischijf die maandelijks vergadert over de werking van de vereniging, doch deze uitbreiding is geen noodzakelijke vereiste.

Een deugddoende zomer en veel leesgenot toegewenst.

Mede namens de Aardewerkploeg,

 

Paul Haerden
Redacteur

Juli 2012