Superman – Viviane Van Dyck

Superman – Viviane Van Dyck

Soms verschijnt Superman zonder zijn kostuum en is hij vermomd als een heel gewone mens.

De tijd lijkt rijp voor heel gewone Supermannen en Supervrouwen.  We moeten wel.  De wereld waarin we leven met al zijn uitdagingen en stress en spanning nodigt uit om genoeg tegenwoordigheid van geest te hebben om daar allemaal creatief mee om te gaan.

Zo is er een groentekweker die een dorp verder woont dan het dorp waar ik vandaan kom, -ik wil maar zeggen: dat is heel ver weg en daar zou je zeker geen Superman verwachten- die begonnen is met het aan huis verkopen van zijn producten.

Zijn klanten hebben versere groenten aan een goedkopere prijs en hij houdt er meer aan over.  Gewoon door te ontsnappen aan het gemene machtsspelletje dat groothandelaars spelen.  Die drukken de prijzen zo, dat zij die er het meeste voor moeten investeren en er het hardst voor moeten werken, er het minste aan verdienen.

In zijn thuiswinkel (het vroegere werkkot, heringericht met kleurige kraampjes), kan je bovendien dag en nacht en 7 dagen op 7 terecht.  Je neemt gewoon wat je nodig hebt en je steekt gepast geld in een houten bakje met een gleuf.  Geniaal simpel.

En geen haar op je hoofd dat eraan denkt om te foefelen, eens je zo dicht bij de producent van je lekkere groenten staat, wil je die mens belonen voor zijn harde werk en betaal je met plezier de eerlijke prijs.

Toen ik er was, een paar weken geleden, liep het er vol volk.  Ze komen van heinde en verre, voor het uitstekende aanbod natuurlijk, maar ook om het initiatief te steunen en tegelijk te rebelleren tegen het `systeem` op een manier waar we allemaal beter van worden.

De tuinder in kwestie liep toen zelf ook rond in zijn `winkel`.  Hij straalde en zag er al even versgeplukt uit als zijn groenten.  Hij was duidelijk ook blij met de stap die hij gezet had, dat hij het risico had genomen om iets helemaal nieuws te doen en dat hij zo meer eer van zijn werk oogst: rechtstreeks contact met zijn klanten en mogelijke financiële rampen voor zijn gezin kunnen afwenden.

Hij gaat veel over de tong bij ons thuis, hij heeft lokaal een heldenstatus verworven, en al die mond aan mond reclame maakt adverteren in schreeuwlelijke folders die toch niemand leest, geheel overbodig.

Maar ook in de grootsteden duikt die heel gewone Superman op.  Zo las ik van een weggeefkast in Brussel waar mensen kunnen inleggen wat ze niet meer kunnen gebruiken en waar iemand anders die dat net kan gebruiken, het er gewoon zomaar uit mag pakken.  Het heeft meteen ook het sluikstortprobleem in die buurt aangepakt.

En zelfs nog veel dichter bij mij.  Een vriendin van mij gaf het precies perfecte cadeau aan een andere vriendin van mij.  Een waardebon, niet voor een `ding` maar voor eens een paar keer te komen koken bij haar thuis omdat die andere vriendin het zo razend druk heeft en ook nog eens 2 kleine kinderen.  Hoe Supervrouw is dat?

Enfin, ik wil maar zeggen, dat u en ik tot heel wat geniaals in staat zijn.  En dat we ons daar niet voor in een strak blauw Supermanpakje moeten wurmen, een beetje tegenwoordigheid van geest volstaat.  De tijd is er rijp voor!

 

Viviane Van Dyck

Met Hippokrates’ gezegde ‘Laat voeding je medicijn zijn’ als leidraad en vanuit haar passie voor de macrobiotiek geeft Viviane Van Dyck regelmatig cursussen ter bevordering van een in balans zijnd voedingspatroon als basis van een gezond leven. Ze publiceerde Viv’s vitale keuken. Evenwichtig eten voor een evenwichtig leven (2011) en was verantwoordelijk voor de voeding van het dansgezelschap Rosas van Anne Teresa de Keersmaeker.