De zee is al eeuwen en over de hele wereld een literaire inspiratiebron. Een keuze maken is ad random. We kozen een recent gedicht en doken in de geschiedenis. Adriaan Roland Holst behoort tot de Nederlandse dichters sterk door de zee geïnspireerd. Van hem namen we een gedicht uit de bundel ‘Een winter aan zee’, die hij in 1937 publiceerde. Schijnbaar eenvoudig, maar tegelijkertijd raadselachtig. Het handelt over onenigheid, ontmoeten en verbinding en blijvend actueel. Het tweede gedicht is van Maud Vanhauwaert, een spel van huis, zomer, zee…. Laat je verwonderen!

 

Eens
Eens zullen allen die
tussen ons kwamen,
zijn weggevallen wie
weet nog hun namen…

Eens zal de vete bijgelegd
en zal vergeten zijn
ons bitter twee gevecht

Eens zal het weer regenen
stil, zoals toen aan zee
kom mij dan tegen en
ga met mij mee.

 

DISCLAIMER

ik zal je zomer zijn
een zomer aan zee in een huis met bloemen
ik zal je huis zijn
een huis met bloemen in de zomer aan zee

maar je moet wel weten dat ik iet de gemakkelijkste ben thuis
dat er momenten zullen zijn waarop ik lusteloos voor mij uit zit te staren
dat ik soms, om niet te zeggen vaak, een chagrijnig holwezen ben waarmee niets aan vangen valt

ik zal je zee zijn
de zee in een huis met bloemen in de zomer
ik zal je bloemen zijn 
bloemen van de zomer aan zee in een huis

maar je moet wel weten dat ik ’s ochtends uit mijn bek stink
en op andere momenten wellicht ook dat ik eigenlijk gewoon stink
en ik geen vast werk heb, dat ik alleen maar wat gedichtjes schrijf,
dus dat je mij wel zult moeten onderhouden en geld lenen kost ook geld

Maud Vanhauwaert (2019)