Studenten: “Ge gaat toch niet naar Leuven voor de seks en om te kussen”, poneert hij. “Nee, da’s waar” bevestigt zij vroom, “maar door die aandacht wordt uw zelfvertrouwen wel versterkt.” Twee voorbij wandelende studenten filosoferen. Wat is het dapperste stuk van de mens?

Ze kennen hun plaats: “Huurwoningen en -appartementen die een ‘D-energie-certificaat’ (EPC) krijgen, mogen de index maar voor de helft toepassen. Eigenaars met een E- of F-attest mogen niet indexeren”, weten A (55) & L (41). A & L vragen een EPC aan voor hun huurappartement. “Het dak is niet geïsoleerd. We wonen op het hoogste waardoor het een viergevel-appartement is. De woning heeft enkel glas. In de hoeken van de kleine slaapkamers bestrijden we permanent schimmels. We verwarmen en verluchten veel,” vertellen ze. “Onze woonst krijgt label ‘D’, dat is het enige wat de certificateur ons mailt. We vragen het verslag op maar krijgen het niet. Hij heeft het al doorgestuurd! De man die het verslag opmaakte is een goede vriend van de eigenaars, blijkt”. A en L zijn bang om de verhuurders tegen het hoofd te stoten. Ze dringen niet verder aan. A emigreerde in 1989 vanuit Marokko naar België, L volgde in 2001. Ze kennen hun plaats. De tong. Ze leeft tussen de guillotines van de tanden.

Kleurtjes: “Ik woonde heel m’n leven in Schilde tot ik samen met m’n vriendin in Borgerhout een huisje kocht”, dist F (26) op. ”Misschien waren we beter nog even thuis blijven wonen. Nu zitten we ’s avonds onder een dekentje bij 17° in plaats van 21! Ik heb er trouwens leren parkeren”, vult hij aan. “Thuis reed ik nonchalant de oprit op. Hier hebt ge 20cm langs elke kant” lacht F. ”In Schilde kende ik m’n buren niet. Hier leeft iedereen op ‘t straat en op pleintjes. Ze hebben nauwelijks een tuintje. Heel plezant, alles door mekaar, kleurtjes en bakfietsers”. Bij de minste onaandachtzaamheid is ze de gebeten hond.

Nors: “Versoberen, niet vanzelfsprekend! Wij leven nu bij 18 tot 18,3°C. Dat is verre van aangenaam. Soms word ik daar nors van!”, legt U (70) uit die het toch terecht vindt dat ook hij de thermostaat lager afstelt. “Misschien blijft het daar zelfs niet bij?” En dan hebt u het geweten, niet?

Voeten vegen: “Honden zijn dé concurrenten van kinderen. Er komen voortdurend grote hondenloopweides bij. Voor kinderen blijft het onderhandelen om een stukje speelruimte te vrijwaren”, moppert G (63), Vlaams ambtenaar kinderrechten, terwijl ze een nieuwe hondenloopweide passeert in het Webbekoms Broek (bij Diest).
Goeie raad? Doe je kind een hondje cadeau en je krijgt er een grote (honden)weide bovenop. Wel voeten vegen thuis! Soms tot bloedens toe. Maar dat hindert haar niet. Ze doet gewoon door,
(Ondertussen blijken honden natuurgebieden te overbemesten.)

Genetische manipulatie? :
“
– Hij blaft niet
– Hij stinkt niet         zegt een papieren zoekertje aan een winkeltoog over een klein hondenras
– Hij ruift niet
Plus nog een paar andere eigenschappen” (die H (69) ontsnappen).
Ontdoe alle dieren van hun eigenheid!
Oefen met: de kat, de rat, het stokstaartje, het varken, de wolf, de mens … En breng ze op de markt.

You never walk alone; bos: wandelen doen we met een partner of met vriend(inn)en, ofwel met een hond, ofwel met oortjes (talking heads). Nagegaan vanop een zitbank, 15u.

You never walk alone; stad: van de 21 passanten-alleen-op-stap, hadden er 18 oortjes in, staarden naar hun smart of belden. Eén zonder smart was een oude dame. Bij twee niks gespot.
Leuven, Bondgenotenlaan, 22u, stappend vanaf de schouwburg naar het station.

Snotterend: “Kom niet vertellen dat ik lekkere tomatensoep met ballekes kon maken, hé!”, waarschuwt A (78) haar (klein)kinderen. “Ik wil een klassieke begrafenis zonder al die flauwekul van snotterende kleinkinderen”. met te zorgen dat u eten binnen krijgt. Geef ze dus een

Moeder en kind: “Dat heeft even geduurd eer de computer dat begreep”, lacht D (59) verpleegster op een materniteit. “Iemand komt alleen binnen en gaat met twee buiten!”